مدح و شهادت امام زین العابدین حضرت سجاد علیه‌السلام
وقـتـی شـهـیـد زنـدۀ دشـت بــلا شـدی تصویری از حـماسۀ کـرب وبلا شدی چـشمت فـرات بـود و لبت زمزم دعـا با جوشـشی ز زمزمه غرق خدا شدی بـعـد از نـهــادن تـن بـابـا بـه بــوریــا خـلـوت‌نـشـین آن تن در بـوریـا شـدی خواندی تو روضه بهر همه قتل صبر را خـرج مـصـیبت سـر از تن جـدا شدی »از آب هـم مضـایـقه کردند کوفـیان« با این نـوا تو غـرق عـزا و نـوا شـدی یعقوب چشم‌های تو خون می‌گـریستـند تـو داغــدار یــوسـف آل عــبــا شــدی گفتی امان ز شام و دلت شعله می‌کشید یــاد آور مـصـیـبـت شـــام بــلا شــدی گفتی که حرمله به مکافات خود رسید؟ دلخون داغ اصغر در خـون شنا شدی سی سال گریه کردی و زهر ستم رسید آتـش گـرفت جـان تو و بی‌صـدا شدی چون اسـتـخـوان سـیـنۀ بابا زسّم اسب وقت نفـس کـشیدن خود جابه جا شدی خون گریه کن «وفایی» ازاین ماتم بزرگ بــا غــربـت بـقــیـع اگـر آشــنـا شـدی |